Ik weet het niet. Ik weet het voor de zoveelste keer weer niet.
Ik heb het nooit geweten, en zal het ook wel nooit weten.
Nu weer met een TV-spotje dat KRO/NCRV vanaf 14 oktober 2018 wil gaan uitzenden.
Ik kreeg zelfs ‘een uniek voorproefje’ en mocht het als NCRV-lid vooraf bekijken. Ik mocht zelfs aanvinken of ik het herken.
Ik herkende het natuurlijk wel. Ik leef niet onder een putdeksel! En ik vind er zelfs wat van; of liever ik heb er vragen bij. Ik weet het immers weer niet.
Er is om te beginnen niet veel mis met deze TV-spot, als je het voor het eerst ziet. Hoe het zal werken als je het straks steeds weer na een detective bijvoorbeeld te zien krijgt, weet ik natuurlijk al helemaal niet.
Het zal wel getest zijn op handboek communicatie: uitnodigend; herkenbaar; niet beschuldigend/agressief; geen heftige kleurstelling, niet veroordelend. etc. Vriendelijke voice over (als dat nog zo heet). Er is zorg aan besteed. Van mij kan een aansporing “wat minder mij en wat meer wij” ook best.
Je ziet een aantal mainstream situaties: op een station, in een grote fietsenstalling, in de (lege!) conversatiezaal van een bejaardentehuis, speelruimte van kleuter, naaiatelier.
Niks: met je poten in de modder; niks geruimde boerenstal; niks nicotinelong; niks te volle nachtopvang; niks fotograferen verkeersslachtoffer. Niet eens leven in de riolering, slachthuis, dood koraalrif, voedselbank of kindermisbruik. ( ik loop aardig warm)
Mijn aarzeling (om niet meteen agressief over te komen) heb ik kenbaar gemaakt aan de makers.
Ik heb aangegeven, dat de clip vast en zeker te rechtvaardigen is, want : de eisen die de TV nu eenmaal stelt, niet waar! Je zult wel mee moeten.
Wat dat betreft, ik ben al zo onverwoestbaar lang lid dat ik nog meegemaakt heb, dat de NCRV-gids de week niet meer gewoon op zondag liet beginnen, maar op zaterdag. Want dan begon het weekeinde; en zo wilden de adverteerders en mediabedrijven het. Vertel mij niks over aanpassen; met de tijd mee gaan. Ik zet dan geen mes in de tafel; ik rammel niet met mijn lidmaatschap.
MAAR
Is dit het nou?
Ik denk dat het te makkelijk is. Te veel dingen waar een beetje middenklasser wel voor te porren is. Ik onderken wel dat die middenklasser ook de doelgroep van de campagne zal zijn. En dan denk ik vervolgens dat die middenklasser te veel in zijn comfort-wereld wordt gelaten.
Er wordt niet in het geringste aangeduid wat de oorzaak is van ‘die wereld die dichtbij is gekomen’. Of het probleem van waarom komen we blijkbaar toch niet toe aan die aardige dingen, waar we zo goed in zijn volgens de clip. Daar klopt iets niet.
Middenklassers zijn niet alleen aardig, maar ook mede-verantwoordelijk.
We zijn in de clip de aardige mensen die best een potje scrabbelen willen met een opa-waar-niks-mee is.
We tillen fluitend een fiets in het rek voor een niet zo lelijke mevrouw die vast niet hoeft te bedelen om een plek in de nachtopvang te kunnen betalen. Een arm om een schouder,- we hebben er twee voor beschikbaar.
We tillen fluitend een fiets in het rek voor een niet zo lelijke mevrouw die vast niet hoeft te bedelen om een plek in de nachtopvang te kunnen betalen. Een arm om een schouder,- we hebben er twee voor beschikbaar.
Maar we zijn ook de mensen die geen andere politici aan de macht helpen, dan de huidige, die 15 % van de nederlandse huishoudens onder de armoedegrens laten zitten.
We hollen de (collectieve) verzekeringen uit voor maatwerk.
De zorg (helemaal ‘wij’) hebben we verdobbeld aan de markt. En het onderwijs aan de dividendbelasting. (nou ja dat is dan net niet gelukt, maar je begrijpt wat ik bedoel)
Etc.
Ik weet niet of je dat er altijd weer bij moet halen als KRO/NCRV weer iets aardigs doet.
Maar ze wilden graag dat ik reageerde. Dit dus.
Vrede is beweging 